Strefa indyka - blog osobisty - strefaindyka.pl

logo Łukosz
blog firmowy

Indyk – kilka nietypowych pytań i odpowiedzi

Dla nas indyk to przede wszystkim źródło zdrowego, smacznego i niskokalorycznego mięsa. Tymczasem pochodzenie, życie i zwyczaje tych ptaków są naprawdę fascynujące! Sprawdźcie przygotowane dla Was ciekawostki o indykach!

Indyki spacerujące po ścieżce.

Dlaczego indyk gulgocze?

No cóż, taka już uroda tych ptaków. Każde zwierzę wydaje charakterystyczne dla siebie dźwięki – psy szczekają, koty miauczą, świnie chrumkają, a indyki gulgoczą. Co ciekawe, wysokość tonów, jakie wydaje z siebie indyk, jest różna w zależności od sytuacji. Inny jest rodzaj „gulgotania” gdy indor przepędza ze swojego terytorium drugiego samca, a inny – gdy wabi do siebie samicę.

Dlaczego indyk ma czerwone korale?

To jedna z typowych cech anatomicznych tych ptaków. Indyk ma dużą, pozbawioną piór głowę, nad dziobem – tzw. wisior, a na szyi narośle, zwane koralami. U samców mogą zmieniać kolor z czerwonego na białawoniebieski. Dzieje się tak, gdy indyk się denerwuje, np. przed walką z innym samcem. Indor, który wygra pojedynek, w geście triumfu może rozłożyć ogon w wachlarz i wybrać sobie samice.

Dlaczego indyk nie lubi czerwonego?

Wśród zwierząt tak naprawdę kolor czerwony dobrze widzą tylko kurczaki, zaś indyki i byki, które miałyby agresywnie reagować na czerwoną płachtę czy element ubrania, to mit, który pokutuje wśród wielu osób. Owszem, samce indyka bywają agresywne, ale sprowokować do ataku może je głośny krzyk, gwałtowny ruch czy poczucie zagrożenia. Kolor kurtki czy bluzy nie ma tu żadnego znaczenia.

Dlaczego indyk na Święto Dziękczynienia?

Święto Dziękczynienia obchodzi się w Stanach Zjednoczonych w czwarty czwartek listopada. Obowiązkowym elementem uroczystej kolacji jest wówczas pieczony indyk. Dlaczego? Historycy mają kilka teorii. Według jednej z nich, kiedy pierwsi koloniści w Ameryce Południowej zasieli do obiadu z tamtejszymi Indianami, na stole znalazły się właśnie indyki. Według innej teorii, w XVI wieku ówczesna władczyni Anglii – królowa Elżbieta – po otrzymaniu informacji o zatonięciu foty hiszpańskich statków, które miały zaatakować Anglię, rozkazała uczcić to zaserwowaniem przez kucharzy wykwintnych gęsi. Pierwsi osadnicy brytyjscy w Ameryce mieli inspirować się tym zachowaniem, ale z braku gęsi podczas dziękczynnych posiłków spożywali indyki.

Indyk – skąd pochodzi?

Wiele osób sądzi, że indyk to rdzenny ptak europejski. Nic bardziej mylnego! Ojczyzną indyków są obie Ameryki – Północna i Południowa. Najprawdopodobniej udomowiono je tam około 2000 lat temu, ale początkowo były hodowane jedynie w celach rytualnych, a nie jako żywność. Jako ozdoby i elementy ubioru wykorzystywano natomiast ich pióra – puch indyka jest bowiem cieplejszy nawet od króliczych skór! Do Hiszpanii i Portugalii, za sprawą tamtejszych podróżników i odkrywców, indyki trafiły na początku XVI wieku. Do Polski – około 1560 r. Ich mięso zostało szybko docenione za wybitne walory smakowe.

Indyk czy indyczka?

Mało kto zdaje sobie sprawę, że mięso, które kupić możemy w sklepach wcale nie pochodzi od indyków, ale właściwie wyłącznie od samic, czyli indyczek. Są one znacznie mniejsze, więc ich partie mięsa są wygodniejsze do przetwarzania. Dodatkowo, mięso indyczek jest delikatniejsze, bardziej kruche i o wiele lepsze w smaku niż mięso indorów.

Jak szybko biega indyk?

Choć na pierwszy rzut oka indyki mogą wydawać się ciężkimi, niezgrabnymi i powolnymi ptakami, to w rzeczywistości potrafią bardzo szybko biegać. Dzikie indyki mogą rozwinąć prędkość nawet 20 mil na godzinę, co sprawia, że bez problemu dogonią człowieka. Oczywiście jako ptaki potrafią też latać, ale robią to rzadko i niechętnie.

Co jedzą indyki?

W warunkach hodowlanych indyki karmione są głównie paszami pochodzenia roślinnego. Różnego rodzaju nasiona, jagody, a także żołędzie są podstawą diety indyków także na wolności. Jednak co ciekawe, indyki nie pogardzą też owadami, pająkami, ślimakami i jaszczurkami. Po oswojeniu indyków przez amerykańskich Indian były one trzymane w pobliżu obozowisk jako ochrona przed wężami. Przy pomocy ostrego dzioba i pazurów indyk bez problemu zabijał węże, a później je zjadał.

Ułatwienia dostępu